Russel, de grote Uittocht

Nadat min of meer toevallig door een zonderling een technologie wordt ontdekt die interstellair reizen mogelijk maakt loopt de aarde goeddeels leeg. Ieder clubje, sekte, groepering en anderszins gelijkgestemd gezelschap bouwt zich een ruimteschip en gaat elders in het heelal op een bewoonbare planeet voor zichzelf beginnen. Op de aarde wordt het er echter niet gezelliger op en langdurige stagnatie is het gevolg.

Na 400 jaar is men er enigszins overheen en wordt besloten dat het van groot belang is dat de inmiddels 1600 bewoonde planeten onder Aards gezag komen en diverse expedities worden uitgezonden om de zaken te gaan regelen.

Het boek volgt één van die expedities die 4 planeten moet aandoen. Dat er in 400 jaar hoegenaamd geen contact tussen de kolonisten en de aarde is geweest blijkt al snel voor forse problemen te zorgen. Op 1 planeet blijkt niemand meer te wonen en op de andere 3 zijn sterk afwijkende samenlevingsvormen gesticht. 

De bezetting van het ruimteschip, bestaande uit bemanning, burgers en militairen, leeft in een soort jaren 50 en weet zich totaal geen raad met de situatie op de 3 planeten. Hoewel zeer uiteenlopend in karakter kent geen van de drie een centraal gezag en met wie moet je dan zakendoen?

Redelijk geslaagd verhaal, bij vlagen erg komisch en de verschillende samenlevingsvormen zijn goed bedacht en neergezet, hoewel er wel wat af te dingen valt de geschetste effectiviteit van de betreffende samenlevingen. Zo speelt bijvoorbeeld schaarste geen rol en dat is nou juist een van de key factoren die een samenleving vormt.

Eric Frank Russell (1905-1978) op Wikipedia (Eng)

Uitgave: Meulenhoff, 1969 (SF-pocket nr. 19), vertaling: E. Kroon-Prins, Oorspronkelijk titel: The Great Explosion, 1962.